AUTRICE
GIUSEPPINA CATTANEO
http://giusicopioni.altervista.org/
POSIZIONE S.I.A.E.
N° 193077
Codice opera Siae
917929A
TITOLO
LA LETERA
DUE ATTI
Personaggi
GINA
RINA
PINA
MINA
TINO postino
TRAMA
Tino è innamorato di Rina e le scrive una lettera d’amore
ma questa lettera finirà in mano alle tre amiche. Equivoci a non finire.
ATTO PRIMO
SCENA I
Rina e Pina
RINA. (Entrano da fuori scena. Sul tavolo un paio di riviste) me a ga rie
mia a capì che manera aiè egniffò töcc isbagliacc.
PINA. Per me a ma sbagliat a
daga scolt ala tò sorèla.
RINA. Ala me ma anche ala tò
de sorèla!
PINA. Ta ghe resù, aiè stace
chèle là che ai ga facc isbaglià töcc i cruciverbola.
RINA. In prensepe aiera tocc
giöscc.
PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).
RINA. Mia pròpe töcc, ma
quase.
PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).
RINA. Trì aiera giöscc.
PINA. (La guarda in malo modo come per dire che non è così).
RINA. Va beh, ghera giöst
adoma chèl dèla Fernanda. Ala be isse? (Si
mette le mani nei capelli).
PINA. Te, ela la manera de
respondèm? Ada che me a so mia la Gina nè?
RINA. A sere isse conteta de
iga ergot de inteligènt de fa come i nòscc cruciverbola, invece ...
PINA. Invece ... an sè dò
bore.
RINA. Ma che servèl go pò
me?! Diolte a ma e ol döbe che al sabe chèl dèla Gina!
PINA. Rina, bötèt mia zo
isse, ada che a ta ga ne amò de intèlingènsa in dèl tò servèl né?! Bisogna
sircala be, ma al so che a tanne amò.
RINA. E in do sarèsela che me
ala troe mia?
PINA. (Pensa) a ta fa negot se a tal dighe indomà?
RINA. Pèr me ès sènsa
inteligènsa alè come se ès ... sènsa gambe.
PINA. Delbù? (Si abbassa a guardare le gambe e le vede)
te, ada che a ta ghié amò töte dò al sò pòst nè i gambe?
RINA. Ma cèrto che a go i
gambe, a saro anche öna bora, con poca inteligènsa, ma a so mia scema dèl töt. Anche
se a ma sa sènte spianada a tèra.
PINA. Dim mia che a ta ghe la
crisi de mèza età nè?
RINA. Perché? Se ala e mia
adès la crisi de meza età, ölèt che ala ègne quando? A intagn?
PINA. E no certo, a ta ghe
resù. Però alè mia giöst, me a go piö de setant’agn e la crisi de meza età ala
mè gniamò de ègn.
RINA. Preòcupès mia, isvèt
che a te a ta egnerà mia la crisi de meza età, ma la crisi de “piena età”. (Disperata) madonname come a ma sa sènte
zo.
PINA. Te, mia che a ta salte
imment de copat’nè? Bötès mia zo dala finestra, ma recomande.
RINA. Come faroi a copam dala
finestra?
PINA. A già che dala strada la
tò finèstra alè olta adoma trenta ghèi.
RINA. E pò dòpo me òle pò mia
copam. Se i ghès de copas töte i persune che aiè zo ön po de fase, i pai ai sa
ciamerès piö isse, ma i sa ciamerès frasiù.
PINA. Ada se a ta tiresö de
fase con chèsto? (Toglie dalla scatola un
cellulare. Toglie anche le istruzioni e le appoggia sul tavolo).
RINA. Cosel chèll’aur le? O
mai vest ün’orolòi isse gròs. Indasaì che fastöde che al ta darà sö chèl pols
le e indasaì quate olte a tal pichere vià.
PINA. Ma nò a te, alè ü cellu
... cellul ... cellulite. Al sarès ü telèfolo ma adès aià ciama isse.
RINA. Ü telefolo? Chèlle al
sarès mia ü orolòi ma alè ü telefolo? (SI
ALZA E INIZIA A GIRARE PER LA STANZA IN CERCA DEL FILO).
PINA. (SI ALZA E LA SEGUE). Pöde saì cosa a set indre a sircà?
SCENA II
Rina, Pina, Mina e Gina
MINA. (Entrano e le vedono tutte e due abbassate) Gina, adà, aiè pronte
pèr giöga a caalchina.
GINA. Ma cosa cöntèssö pò a
te, aièndre a fa ginastrica.
MINA. Adì la erità ai ma
sömèa che ai sabe töte dò blocade compagn de du bacalà.
GINA. Delbù? I bacalà aiè
facc isse?
RINA. Mochila de fa i
spirituse.
PINA. (Ironica) che manera che? A sis mia indace incö a èt quate persune
ai sa confesa e chèle chi fa la cöminiu sènsa confesiu?
GINA. Cosa al vanteresa a
otre chèl che an fa ...
MINA. ... o chèl che an fa
mia.
RINA. Pina, al sarà du mis
che ai va piö a confesas.
PINA. Che manera? Ele
dientade sante?
GINA. Sante an se mia
dientade ... perchè sante an sè sèmpèr istace.
MINA. E pò dòpo, pensì pèr
votre.
GINA. Braa, an ga dis negot
perchè aiè laur che alure ai ga mia de interesaga. (Qualche secondo di silenzio) notre an sè stace adoma inganade di
persune che ai va a fa la cöminü e alura a ma sircat öna solusiù.
MINA. Infati, an ga domandat
al preòst de daga ol certificato de confessione a töte i persune che ai sa
confèsa.
RINA. Cos’è? Ol certificato
de confessione?
PINA. Ma ragiunì otre? Rina,
che a ga sabe partit öna quac vene in del co a töte dò?
RINA. A ghè mia partit adoma öna
quac vene a chèle le, ma ghè partit anche chèl poc che ai ghera det in dèl co.
GINA. Ma mochila! Tanto ol
preòst al ga dicc de no.
MINA. E comunque, mèi isse
perchè tanto a ma capìt che i persune ai sa confèsa in dasaì indoe.
RINA. Ma al sis apena adès che la zet ala öl mia fa
saì i sò pecacc al preòst e al cörat?!
PINA. Ala cesa de Costa, a
ghi de saì che a ghè pie de zet de Brusa che ai va a confesas.
RINA. Se, e chi de Costa ai
va ala Madona di Rose dè’Lbà a confesas.
PINA. E chi de de’Lbà ai va a
Montèl.
RINA. E chi de Montèl ai ve a
Brüsa.
PINA. Me invece a go negot de
nascont e perciò me a ma sa confese che a Brüsa.
GINA. Poame a go negot de
nascont e anche me a ma sa confèse che a Brüsa.
MINA. Se, te a ta sa confèsèt
a Brüsa, ma a tande de ün’otèr preost però.
GINA. Te, a ga-no mia de colpa
me se quando a ma toca a me ol prèòst e ol cörat alè zamò ocupat.
RINA. Sorèla, te a ta se piö
fürba che bèla. Pina, lasale pèrt, dai che an va’nnacc a sircà ol fil dèl tò
cellulite.
PINA. Chè fil?
GINA. Cosa a sindre a sircà?
La cellulite?
MINA. La me de cellulite a
ghè mia inbisògn de sircala, de che ala sa spòsta mia. (Indica la sua pancia).
GINA. E de chi ela alura
chèla cellulite che a sindre a sircà?
MINA. (Guarda Rina e Pina) per me, nigöna di dò aià perdida chèla
cellulite perchè come a edì töte dò agliè amò ben metide.
RINA. Mia chèla de cellulite!
Ol telefolo dèla Pina.
PINA. Cèrto, ol me telefolo,
chesto. (Lo mostra).
GINA. A se? E i cruciverbola?
Ela zamò finida la passiù di cruciverbola?
MINA. Per forsa Gina, annà
faa mia ü giöst!
RINA. Lè mia ira!
PINA. Infati, aiera töcc
giöscc, dela de giöscc.
RINA. (Piano a Pina) indomà a ta ghe dendà a confesas Pina, regordèt. E
comunque i cruciverbola pèr notre alera dientat ü pasatep tròp facilee perciò
adès an sè bötade in di telefoli.
PINA. (Piano a Rina) pase a ciamat prima dendà a confesam, cosa dighèt?!
GINA. In di telefoli?
MINA. A ghi du telefoli?
RINA. No, mia dü, ma ü. Ma
adì che chèsto al fa töt nè?! El mia ira Pina?
PINA. Certo, al fa de tuto ol
me telefolo.
GINA. Poa la pasta fal?
MINA. Ma no a te, al fa adoma
la bösèca.
RINA. Ma teila fò! Pina, daga
mia scolt, ai ga rabbia perchè lure agglà mia.
PINA. Al saavroi mia! Chèle
aiè’ndre ai tep dèi dinosauri.
RINA. E se an ga arda be, ai
sömèa anche du dinosauri.
GINA. Ma cosa a cöntisö!
MINA. Poarine a otre, adì che
notre an sè innacc anni luce.
RINA. Adoma de egèsa a
sinnacc.
GINA. (Al pubblico) ivvest in doca ala ria la sò inteligènsa? (Alle due) notre an gaavra mia chèl telèfolo
le, ma adì che notre an ga ... ün’otèr laur ... (piano a Mina) di ergot de gros, dom!
MINA. Gros!
GINA. (Piano a Mina) ma no! Piö gròs amò!
MINA. Grossetto!
GINA. (Piano a Mina) ma no! Piö gròs amò!
MINA. Grossissimo!
GINA. (Piano a Mina) ma no! De piö, de piö!
MINA. Gros, tat gros che ol
vòst telefolo al sömèa ü sgorbio!
GINA. (Piano a Mina) ma no! A ta ghe de dì cosa alè chèl laur le gros!
MINA. (Piano a Gina) e pödièt mia dimèl söbèt! (Pensa e ha un’idea. Alle due) spetì che e ederì cosa an rierà che
con cosè. A resterì a boca deèrta.
GINA. (A Mina che vuol sapere cosa ma lei non glielo dice. Alle due)
ederì, ederì! E chisà quate mosche al vandarà det in chèle boche deèrte.
MINA. GINA. (Escono).
RINA. Poarine a lure. Dai,
lasale pèrt. Cosa a sere indre a fa prima che i ries? A già che a sere indre a
sircà ol fil dèl tò cellulite. (Lo cerca
di nuovo).
PINA. (La segue ancora) a ta sighetèt co’sto fil, ma che fil pò?
RINA. Pòta, ol fil che al va al
mür e che dòpo al va ala cabina dèla Sip.
PINA. Ma Rina, chèsto alè ü
telefolo moderno. Al va mia col fil ma al va cola rete.
RINA. Cola rete? La rete del
porter che al giöga al balù?
PINA. Adì la erità a me a ma
sömèa che la siès la rete dendà a pescà, però, pöldas che la sabe anche chèla
del balù nè. Spèta che an ga arda ai istrusiù. (Legge) istrusiòn ... nò chèsto alè dèla Francia ... Germania ...
Olanda ... ma indoele i istrusiù italiane? Brasile ... Argentina ...
RINA. Argentina? A ghè sö ol
tò nòm?
PINA. Ol me nòm?
RINA. Pòta, ol tò nòm vero el
mia Argentina?
PINA. Se cèrto, ma che al
santènt o stato del’Argentina e mia ol me nòm.
RINA. Ma chèl’Agentina le,
gala ergot a che fa col tò nòm?
PINA. Se e no.
RINA. Delbù? Al’avrès
iscömetit.
PINA. Scömèt töt chèl che a
ta ghe òia ma me a ta dighe piö negot perchè a ta se tròp curiusa e anche
perchè adès alè mia ol momènt. Ölèt pò èt chèl che al fa ‘sto cellulite?
RINA. Ma sensotèr. Ma ... a
set indacia indoe a tö chèl cellulite le?
PINA. Ammlà regalat ol me
neut, anche se lü aialsà gniamò mia.
RINA. Ah. Dai, fam vèt be come
alè.
PINA. A talsèsèt come alè
veloce a mandà i smsmsms.
RINA. Cosa ... mandèl chèl
cellulite le?
PINA. I smsmsms.
RINA. I slmslms?
PINA. A ta se buna gnià de
dil. Scoltem me. Smsmsm.
RINA. Smsmsms.
PINA. Mèi de prima dai.
Chèsce smsmsms aiè i messaggi che a ta scrièt.
RINA. I messaggi? In chèl
cellulite le a ghè det i piciù?
PINA. In piciù? Ma quai de
piciù?
RINA. I piciù viaggiatori,
chèi che i porta i messaggi.
PINA. Ma mia chèi de
messaggi. Èdèt che ... (le mostra)
che a ghè i letere e se te a ti schisèt dòpo al ve fò la paròla. Me a dovre ol
T9 chesse a fo piö ala svèlta.
RINA. (La guarda) ah, ol T9. (Al
pubblico) me de solèt ando al C6 e ma sa troe be, però pöderès proà anche
ad andà al T9.
PINA. Però mè stà atencc de
restà mia sènsa bateria perchè se de nò al va piö. E per controlà i baterie, a
ghè chèste tache.
RINA. I tacole? A ghè sö i
tacole?
PINA. Mia i tacole! I tache!
Adale che, ai vèdet? (Mostrandogliele).
RINA. (Guarda ma non vede nulla) me a ède negot.
PINA. (Controlla) pèr forsa che a ti èdèt mia, alè ormai quase sènsa
bateria!
RINA. Pina, a ta se pròpe fürtünada
incö, ada cosa a go che? (Toglie dal
sacchetto due batterie normali).
PINA. E cosa servele a fa?
RINA. Aie i baterie per ol tò
cellulite.
PINA. Ma cèrto, perchè a go
mia pensat söbèt. (Le prende e mette
vicino al cellulare) ai ma sömèa ün momentì piö grande.
RINA. (Prova anche lei) osti, al set che a ta ghe resù? Al set cosa an
fa? An va a cambiale.
PINA. A ta fa negot de
dovrale pèr me?
RINA. Ma fa negot amisa.
Regalat i baterie alè ol me mòdo de ringrasiat perchè a ta me facc imparà töcc
chi laur che nöf. A ma crèdèt che a ma sente piö öna bora, ma tat inteligènta?
PINA. Se te a ta se
intelingènta, me cosa soi?
RINA. Inteligentuna! Dai che
an va a cambià i baterie. (Escono a
destra).
SCENA III
Tino
TINO. Permès. Rina ... Rinuccia mia, dove sei? Ala ghè
mia, indasai in doca la sarà indacia. A tö ol cruciverbola nò dèl sigür. Ala ma
facc bötavia tace de chi solcc pèr chi cruciverbola le! A me i cruciverbola ai
ma piasia mia, ma pèr istaga visì avrès comprat anche öna discarica de parole
incruzade. Come zamò a ga si, me a go öna còcia pèr la chèla bèla scèta le.
Scèta ... ün po pasada fò ... ma mia de tat nè però. Pròpe incö che ölie faga
la dichiarasiù, ala ghè mia. Se aggla fo mia incö che ammla sènte, al so mia
quando a troero amò ol coragio. Cosa foi alura? Spetala pöde mia perchè al so
mia quando la ria e me a go dendà a laurà, adì quata posta che a go amò de
portafò! Cosa foi adès ... (pensa) troat!
A ga scrie öna lètera d’amur e pò aglà lase che! Fòi e pèna (li prende dalla borsa) e via söbèt a
scrif: “Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti
tutto l’amore che c’ho per te. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio
cuore batte come quando mi prendo uno stremesse. La mia bocca s’impasta ogni
volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi
riempiono di bel gioioso. Prima di incontrare te, la mia vita era a senso
unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Non posso vivere senza
di te, senza tua sorella si invece, ti prego, prendilo al volo il mio amore. Se
anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino
il postino”. Eco che, finit! E in doca la lase? Se la lase che söl taol, a ghè
mèzo che chèla nastuna dèla Gina aià troe e la scoprese ol me segreto. Forse
alè mèi che la mete ... (si guarda in
giro) che. (Apre la prima pagina
della prima rivista e infila la lettera) chèsce aiè i giornai che la me
Rina ala lès. E se aià leses anche la Gina? La Gina? Chèla le, alè gnià buna de
les! (Guarda l’orologio) mèi che
andaghe a laurà, incö a so zamò in ritardo de tre ure. (Esce di scena a destra).
SCENA IV
Gina e Mina
GINA. (Entrano in scena da destra) adà, avrès mai pensat ü laur dèl
gèner.
MINA. (Sempre con un golf che poi spoglierà quasi subito e lo metterà sullo
schienale della sedia. Ha con un sacchetto con dentro un tablet) dato che notèr
an ga mia la patente e perciò an pensaa che ...
GINA. Te, a ta ghe mia la
patente, me agglo.
MINA. E a man fet öna colpa?
Alè mia colpa si i ma bociacc pèr sic volte de fila e sèmpèr pèr o stes motivo.
GINA. E quale sarèsèl chèl
motivo le?
MINA. Ai glera sö con me
perchè a ga sere antipatica.
GINA. Ai glera sö con te? A
ta sa serèt antipatica? Ma per forsà, intat che a ta faèt l’esam de guida a te
facc sic incidèncc e a ta ghe spacassö sic machine!
MINA. Prego, quatèr machine
perchè öna alo centrada dò olte. E pò dòpo alè mia colpa me se i fa sö i strade
tròp ‘istrecie.
GINA. Sèmpèr mèi dèla tò
sorèla che de machine annà spacassö öna donzena.
MINA. Parlèm mia de chèla le
pèr piaser che alè ü pecat adoma a igla pèr sorèla. Ölie dì comunque, dato che
me a go mia la patente o pròpe mai pensat che a ta pödièt ispostas a confesas
fò pais.
GINA. E invece a ma scoprit, grasie
ai noste sorèle, che metà persune che i fa la cöminiù che a Brüsa ai sa confesa
mia a Brüsa!
MINA. Alè com ès ciapat öna
scortelada in dèl cör.
GINA. Me, dò de scortelade.
MINA. Adà, poa trè de
scortelade.
GINA. Me dò, ma aiè come se
ai födès istace quatèr.
MINA. Me tre ma ai ma facc
mal come se ai födès’istace sic iscortelade.
GINA. (Stanca) adès basta parlà de scortelade perchè a ma e òia de ciamà
indimà ü cortèl!
MINA. (Con timore) nò, nò, basta cortèi pèr carità. A proposèt, ada cosa
a go che? (Cerca nella borsetta ed estrae
il tablet).
GINA. (Non guarda Mina) comunque notre adès, an ga de troà ün’otèr
pasatep, se de nò an rèsta indre de chèle dò la.
MINA. Arda cosa a go che me?
GINA. (Non guarda Mina) cosa an pöl fa? Chèle la ai ga ol cellulite de
nof, ma notre an ga de troà ergot de piö gròs.
MINA. Alura? A ma ardèt?
GINA. (Arrabbiata sempre senza guardarla) ma a ma ölèt vötà a sircà ergot
de piö grò e bèl de chèl che ai ga chèle la?
MINA. Ma se alè dò ure che a
sondre a dit de ardam che a go chèl’aur che de faga invidia a chèla dò la!
GINA. A ta pödìe pò ciamam
alura nè. (Lo guarda) e cosa a sarès
chè’laur le?
MINA. Al sa ciama tabli ...
table ... tablot.
GINA. Tabiot (sgabuzzino)?
MINA. Si, si, proprio Se, se,
tabiot. Come i tabiot che ai faa sö öna olta.
GINA. I faa sö öna olta ma
che annè in gir amò aca dès. E cosa fal pò chèl’aur le?!
MINA. Chèsto? Chèsto alè ü
compiutèr.
GINA. (Lo guarda, lo prende in mano) compiuter? Ma Mina, le’mmetit in
lavatrice?
MINA. In lavatrice? Ma set
indre a basgà?
GINA. Ada che al so come aiè
facc i compiutèr nè? Fam mia pasà pèr bambòsa. Aiè ün bèl tòc piö grancc de
chèsto.
MINA. Ma Gina, ada che chèsto
alè mia finit in de lavatrice.
GINA. E che manera el’isse
picèn alura?! Let laat a mà?
MINA. Ma nò! Alè piö picèn
perchè alè ü compiuter ... concentrat.
GINA. Ah, adès o capit. A ga
ölia tat a spiegas?!
MINA. Alè talmente tat
concentrat che al fa anche de telefolo.
GINA. De telefolo? A ghele i
carsèla isse grande?
MINA. An va in borsa Gina! E
pènsa che a ta pödèt anche Uazappa.
GINA. Cos’è? A ta pödèt sapà
col chèl compiutèr le?
MINA. Ma nò, dovrà Uazappa!
Mandà i messaggi gratis con Uazappa.
GINA. Sapà gratis? Ma me
dighe che te a ta capesèt negot. Se a me i mavrès dicc che bisognaa sapà
gratis, me al’avrès portat indre dato che alè amò in garansia. Cola fadiga che
a ta fe a sapà! Ma me al so mia!
SCENA V
Gina, Mina, Rina e Pina
RINA. (Entrando da destra) portà indre cos’è?
PINA. Otre nò dèl sigür, dato
che la òsta garansia alè scadida dè ü secolo!
GINA. Adì cosa an ga notre?
MINA. Adì come alè grant’isto
telefolo che al fa anche de compiutèr.
RINA. La grandèsa ala cönta
pròpe negot e infati ghe mia forse ol proèrbe che al dis:” Ol pochì al fa
diertì?”.
PINA. Braa Rina, alè pròpe
isse. Pò dòpo, magare chèl telefolo le al ga gnia la rete pèr indà.
GINA. Chèl telefolo che al ga
det incorporat töc i tipi de rete di materas. El mia ira Mina?
MINA. Ma sensotèr! A ga manca
gniac öna rete di materas.
GINA. E ol vost telefolo a ga
rièl a sapà?
RINA. Se al ga ria a sapà?
Questo al sapà al vanga nè bèla.
GINA. Me finchè al vède mia a
ga crède mia.
MINA. Poame a go di döbe. (Controlla l’orologio) madonname se al
sè facc tarde pèr me, mè che andaghe se de nò, la farmacia ala sera fò.
RINA. Se se, va, va, ada che
a ta ma de mia ü dispiaser se a tande.
PINA. (Controlla l’orologio) Rina, a go dendà a me, a go dendà dèl dutur.
GINA. Chèl di macc?
PINA. A ta responde gniac. (Esce a destra).
MINA. A va salüde fort. (Esce a destra senza golf).
RINA. (A Gina) se te a ta ste che, me ando de là in cüsina. (Esce a sinistra).
GINA. Se, va, va pèr carità
prima che ègne contagiada dala tò (ironica)
“inteligenza”. A vangüre mia ona sorèla compagn dèla me. Inteligènta ... adì che,
chèste aiè i riviste che la lès pèr dientà inteligènta: Gioia, Eva Express ecc.
ecc. ecc. (Apre la prima rivista e vede
la lettera) cosela chèsta. (La prende
e la apre) ala sömèa öna letera. “Alè” öna letera. San vèt cosa la dis.
“Carissima amore mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto
l’amore che c’ho per te. A ghè ergü che alè inamurat de
me?! Posebol? (Affrettandosi) cioè
ölie dì ... ol bèl aià èt pròpe töcc. Indemminnacc a lès. Quando ti vedo
non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno
stremesse. La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di
rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Oh Signur, töte i me grasie aià colpit in dèl sègn!
Prima di incontrare te, la mia vita era a senso unico, ora invece è a doppio
senso, a volte alternato. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella
invece si, ti prego, prendilo al volo il mio amore. Cèrto
che al ciape al volo, a so mia isse scema de lasamèl iscapà ... ala me età. Età
giovanile a masantendìe. Al ma sömèa mia ira. Éde mia l’ura de saì chi alà
perdit ol co pèr me. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò
che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. (Si blocca) ol Tino? Ol postì alè innamurat de me? Chèl ... chèl
scorbüt le? Chèl römmiöl le? Va be che dala belèsa a ta maièt zo negot nè. Ma ... ma ... ma se al mana sèmpèr
casat indre ü muntù!? Cosa a salta immènt adès?! (Pensa) ma cèrto! Alera ü modo pèr nascondere il suo sentimento per
me. (Contenta) a go ü che al ma
sta’ndre! Come a so conteta!
SCENA VI
Gina e Rina
RINA. (Da fuori scena) Pina, a rie, a ta ölere mia che a scaalche la
finestra! Dam ol tep de caasö i scarpe. Che gata fresusa che a ta se!
GINA. (Appena sente parlare Rina) ala ria la me sorèla, mè che nasconde
la lètera. (Si guarda in giro e la
nasconde nella tasca del golf di Mina).
RINA. Se’cche amò?
GINA. Te, ada che chèsta alè
anche la me cà nè? Adès a go dendà. (Al
pubblico con trasporto) ando a comprà ol fiur de metisö pèr ol me “Tino”. (A Gina) ciao sorela, la mia vita sta
prendendo una bella piega. (Esce).
RINA. (Al pubblico) chèla le? Ala ga ol müs, pie de pieghe, mia adoma in
veta (indica la pancia). Dai, lasèm
indà. (Sulla porta incontra Mina).
SCENA VII
Rina e Mina
MINA. (Entra da destra) Rina o lasacc che ol me gòlf.
RINA. Se, alè le söla scagna.
Serafò la porta dòpo. (Se ne va).
MINA. Te, ada che a go mia la
cua me nè?! (Prende il golf e si accorge
che spunta un foglio) cosel chè’laur che? (Prende a lettera, la apre e inizia a leggere) “Carissima amore
mio, oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per
te. L’amore che c’ià pèr me? Ala me età? Lasèm
indannacc a lès. Quando ti vedo non sto più nella pelle e il mio cuore
batte come quando mi prendo uno stremesse. Madonna
santissima! Cosa a ga foi me ai òmègn! Sperem che al siès almeno ü’nòm. La
mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a forma di rosa. El ol me poèr òm al ma disia sèmpèr che a ghere i laèr fine.
Adà che, a forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di
bel gioioso. Ma ei marù i me öcc? Pensae che ai födès nocciola. Ma se a ghè scricc isse, al völ
dì che aiè culur dei maroni. Prima di incontrare te, la mia vita era a
senso unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Non posso vivere
senza di te, senza tua sorella si invece, ti prego, prendilo al volo il mio
amore. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io capirò che tu sarai mia.
Firmato, Tino il postino”. Chi el? Chèl ... chèl
... cicia-barbif? Chèl rangotam le? (Pensa)
però se a ga piase me, al völ dì che c’ià buon gusto e perciò alè mia pròpe de
bötavià. Al ga di qualità nascundide, e aiè pròpe nascundide be ma però a so
sicura che ai ghiabe. E se an ga arda al fosc, alè mia pròpe ün’òm de bötavià.
Mè che core andà a tö ü fiur de mètèm-sö!
SCENA VIII
Pina e Mina
PINA. (Da fuori scena) va be, ando det me a töl.
MINA. (Appena sente la voce, nasconde la lettera nel primo posto che trova,
le istruzioni del cellulare di Pina).
PINA. (Entra) alè la sò cà e a ma toca egnì det me a tö ... (Vede Mina) cosa fet te che?
MINA. A so egnida che a tö ol
me golf. Perchè adoma te a ta pödèt vegnì det?! Ma cosa fet zamò che? A tal
troat negot ol dutur?
PINA. Al ma troat be, de la
de be!
MINA. (Al pubblico) i dis töcc isse e dòpo du de aia troà là morte
stechide. Dai, che a go mia tep de pèrt adès. A ta salüde. (Canta) rose rosse per te, ho comprato stasera ... (Esce).
PINA. Èco che i me istrusiù. (Le prende e vi trova la lettera) cosela
chèsta? Öna letera? Comela finida det’che? Per chi sarala? I istrusiù aiè i me
e perciò ... fam lesisö: “Carissima amore mio, amore mio?
Ma che amore mio pò? Saral mia indre a parlà de me nè? Oggi finalmente
ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te. Quando ti vedo
non sto più nella pelle e il mio cuore batte come quando mi prendo uno
stremesse. E chi pensaa ala me età de faga chèl’efèt
che a ergü?! La mia bocca s’impasta ogni volta che vedo la tua bocca a
forma di rosa. I tuoi occhi color dei maroni mi riempiono di bel gioioso. Dei maroni? I me öcc aiè compagn di maroni? Madonna Signur,
quace complimèncc! Prima di incontrare te, la mia vita era a senso
unico, ora invece è a doppio senso, a volte alternato. Issentit?
Doppio sesso. Non posso vivere senza di te, senza tua sorella si invece,
a ta crède che a so mèi dèla me sorèla. Ti
prego, prendilo al volo il mio amore. Se anche tu mi ami, indossa un fiore e io
capirò che tu sarai mia. Firmato, Tino il postino”. Cos’è?
Ol pustì? Chèl nono le mès pelat? Chèlle alè tròp vècc per me! Me a öle
ü’nom che al sie piö zuen de me de almeno vintagn! Però,
dato che i zuèn a me ai ma arda mia, al sis cosa fo? (Felice) a ma sa contènte dèl postì!
RINA. (Mentre sta entrando da destra) Pina, ma set morta?
PINA. (Nasconde la lettera fra le mani o in tasca) a rie, a rie.
RINA. A ta egnìèt piö ala de.
PINA. A so che, dom che an va
söbèt.
RINA. A taste che dò ure e
adès a ta ghe frèsa?
PINA. Se. Dom che an va dai,
ma ada che prima a go de fermam dal fiorista. (Mentre esce a destra).
RINA. (Rincorrendola) dal fiorista? E cosa a ghet de fa dal fiorista?
SIPARIO
ATTO PRIMO
SCENA I
Rina
RINA. (Entrano da fuori scena con un mazzo di fiori) adà che, che bèi
fiur. (Li deposita sul tavolo) dato
che la Pina alè’ndacia dal fiorista a son’dacia a me. (Guarda di nuovo i fiori) o tössö i fiur piö bèi che a ghera là. La
Pina invece alà tössö ü fiur adoma: öna ròsa rosa. Ma me dighe, cosa annà farai
de öna ròsa adoma! Negot chèl, ala ga facc bötannaria töte i rose chel al ghera
là: chèla zalda al’anda-a mia be perchè a ga faa ègn in mènt la cirosi, chèla
ròsa invece al’anda-a mia be perchè ala sta-a mia be col culur di sò öcc, chèla
bordò invece aia scartata söbèt perchè a ga fa-a egnì in mènt i morcc. Ala fì
la tössö chèla rosa perchè, (pensando)
cosa la dicc? A se, la dicc, “töesö chèla rosa perchè il rosso è il colore
dell’amore”. Ala ga ü pe in de fòsa chèla le e ala a pensà all’amore. Se a sere
me ol fiurista? Avrès bötat le e la sò ròsa chisà indoe! Dai, lasèm indà de là
a tö ü vas de mètèi det perchè una casa senza fiori è una casa vuota. (Esce a sinistra).
SCENA II
Tino
TINO. (Entra da destra) permès? Rina, a ga set? Rina? Ala sarà de là. (Si accorge dei fiori sul tavolo)
madonname, cosa ède? Adì che quace bèi fiur! (Felice) che esagerada la me Rina, o scricc in de lètera de messö ü
fiur e le pèr dimostram ol sò amur, cosala facc? Alà comprat adiritüra ü mas
intrec! Chìsà quat ala ma ama! A saro förtünat nè?
SCENA III
Tino e Rina
RINA. (Da fuori scena canta) grazie dei fior ...
TINO. Ala ria zamò! (Si sistema gli abiti che indossa. Al
pubblico) a soi apòst? A so presentabile pèr la me Rinuccia? Che bat che al
ma fa ol me cör!
RINA. (Entra in scena con un vaso) adà, ciao Tino. E’portat la pòsta?
TINO. (Fa il timidone con lei).
RINA. (Lo guarda e poi guarda il pubblico) ma a sa sèntèl mal?
TINO. (Con tono dolce) ciao Rinuccia, alura cosa a ma dighèt? A le’llesida?
RINA. (Anche lei col tono dolce) lesida? (Al pubblico) cosa a ghere de lès? (Guarda se sul tavolo vi è qualcosa) che a ghè negot ... (pensa) ... ah, la sarà la fatüra che al
ma portat ier. (A Tino) certo che a
lo lesida e a mè egnissö la pèl de poia.
TINO. Come a so contet.
RINA. (Al pubblico) contet? Perchè a go de pagà ol gas?
TINO. I tò fiur ai ma pias
... alera ase adoma ü de fiur e me avrès capit lo stès.
RINA. Adoma “Ü”? (Al pubblico) e cosa a ghè de capì, me
al so mia. Ahhhh, forse al völìa dì che anche con d’ü fiur adoma la cà alè
bèla? (A Tino) a ta ghe resù Tino, ma
a talse come so me, a ma pias esagerà.
TINO. (Al pubblico sognante) cosa a vere dicc, ala ma ama ala follia.
TINO. Rinina, il mio cuore
batte ... forte.
RINA. (Preoccupata) madonname Tino, a ta gaavre mia la tachibardìa ne?
Dai, sentèzzo söbèt e posa ün po. (Lo fa
sedere). Te, a ta laurèt tròp.
TINO. Ma nò Rina, ol me cör
... (viene interrotto).
RINA. Spèta ... spèta che
ando a töt ü bicer de acqua. (Esce a
sinistra).
TINO. Ma Rina, ada che a sto
be. (Al pubblico) alè bèla la me
Rinuccia nè, ma diolte ala capes mia tat.
RINA. (Rientra) tò Tino, bif üm po de acqua e sperem che al ta pase. (Lo imbocca). Ölèt che ciame ol dutur chesse
almeno al ta isita?
TINO. Ma nò Rina, a sto be a
to dicc.
RINA. Dai bif amö öna olta. A
ta sömèa de sta be, ada che ol Lino ala facc isse a lü nè? A ghè cominsat a bat
for ol sò cör come a te, al sè sentazzo, come te, (si siede), alà biit ün po de acqua, come te, (beve), alà biit amò ün po de acqua, come te, (beve di nuovo), ghè cominsat a tremà i mà (fa tremare le mani e DA QUI IN AVANTI ANCHE TINO FARA’ LO STESSO), a ghè cominsat a tremà anche i gambe (fa tremare le gambe), töt in dü colp
alà desmetit de tremà (smette), la
cominsat andà indre col co (lo fa) e
pò dòpo alè restat le sèc sechènt.
TINO. (Non si muove).
RINA. Tino!
TINO. (Non si muove).
RINA. Ma Tino cosa fet pò?
TINO. (Non si muove).
RINA. (Si alza e va a vedere) te ma ada che al Lino a ghè söcedot nè? Mia
a te!
TINO. (Si desta) delbù?
RINA. Tino, a ta se if! Meno
mal! A ta me facc ciapà ü stremese. Ela pasada la tachibardia?
TINO. Con te isse visì, ala
ma e amò.
RINA. Mèi che a staghe de
luntà alura. (Si allontana. Al pubblico)
se al ga de mör, mèi che al möre ala sò cà nè.
TINO. Eche visì Rina? Adès al
ma sömèa infena che al bate piö.
RINA. (Preoccupata) cos’è? Al ta bat piö ol cör?
TINO. (Affrettandosi) no, no, al bat amò ma normal! (Al pubblico) mè che a ga dighe isse se de nò chèsta ala ma tira fò
ün’otèr Lino.
RINA. Dai Tino, fam mia ciamà
amò di chi stremese che nè? (Al pubblico)
a ghè nè ü che al ma pias e che forse al ma ricambia, a mancherès a chèla che
al ga lase söbèt i pène.
TINO. Rina, la tua boccuccia (viene interrotto) è a forma di ...
RINA. Signur! Cosa gala la me
boca? Che furma gala la me boca! Fam mia stremì nè Tino?!
TINO. Ma nò Rina, a ghè negot
che al va mia ala tò boca. Ala ga la furma de ü fiur. Se’mia conteta?
RINA. Conteta? La me boca ala
sè sfarsada e a go anche de ès conteta? Ma set balenga a te?
TINO. Ma nò Rina, ala sömèa
öna ròsa.
RINA. Cos’è? La me boca alè
piena de spine? Madonname che tragedia! Lasèm indà söbèt a speciam e a mèssö
ergot. (Esce a destra).
TINO. Ma indoet Rina! (Al pubblico) cribbio se l’è’ntregòta!
SCENA IV
Tino e Mina
MINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta a fiori
disegnati. Sempre con tono dolcissimo) ciao Tinuzzo.
TINO. (Al pubblico) Tinuzzo? Ma ela indre a dimèl a me?
MINA. (Le si avvicina e tutte le volte Tino si sposterà) come a stet in
de pèl adès che a ta ma èdèt?
TINO. In de pèl? Quala de
pèl?
MNA. A ta ste piö in de pèl e
in de carne adès che a ta ma èdèt estida-sö isse?!
TINO. (Al pubblico) ma cosa a ga salta in mènt a chèsta!
MINA. Adès che a to est anche
ol me cör al bat come quando a ciape ü stremese.
TINO. (Al pubblico) otèr che stremese o ciapat me a èdet’te!
MINA. Davvero Tino a ta fo
sto efèt? Non ti sapevo così fuocoso.
TINO. (Al pubblico) ma ela’dre a pèrt ol co chèsta?
MINA. Se, sodre a pèrt ol co
pèr te, Tinuzzo mio.
TINO. Mina, stasö de dòs pèr
paiser. E va a cambiat pèr piaser che a ta de scandol estida-sö isse.
MINA. Che manera a ma tratèt
isse mal? Dòpo töt a ta se te che a te facc ol prim pas.
TINO. (Fa subito un passo indietro) pèr carità!
MINA. Dai, lasèt indà come a
te zamò facc ... (Si accorge del
pubblico) o capit perchè al fa isse, al sa ergogna de otèr a fam la corte.
TINO. No ma, scolta Mina, cos’et
biit incö?! Grapa, cognac, vì, o töcc tri insema?
MINA. Niente, solo vino rosso
... amore.
TINO. Oh Signur, ötèm pèr
piaser perchè se an va’nnacc amò ün po, a go pura che chèsta ala ma salta adòs.
E ... la pisa!
SCENA V
Tino, Mina e Pina
PINA. Arrivo ...
TINO. Fürtüna che al ria
ergü. A so salvo.
PINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta con una
rosa infilata nell’occhiello. Sempre con tono dolcissimo) ciao Tinino.
TINO. (Al pubblico) maddonname annè che ön’otra! Dala padèla ala brace al
ma sa!
MINA. (Al pubblico) ma com’ela estida la me sorèla? Adà, piö i dienta
ègie e piö ai capes negot.
PINA. (Si avvicina a Tino) Tino, cosa mi dici dei miei maroni? (Sbatte gli occhi).
MINA. A dighe che a ti mie
rompicc a me i maroni! Pina, ala larga. (La
allontana da Tino). Tino finamente soli.
PINA. E me cosa soi? Trasparenta?
(Si avvicina di nuovo a Tino) quando
parlavo dei maroni, intendevo il colore dei miei occhi che so ti piacciono
tanto tanto.
TINO. A me a ma pias i tò
öcc?! E da quando? (Al pubblico) ala
ga det dö burline che ai sömèa du ciareghì! Che l’abe biit alè chèl che la biit
la sò rèla?
PINA. (Al pubblico) al fa isse pèrchè al völ mia fas vèt dela me sorèla a
fam la corte.
MINA. Tino, evvest quace fiur
che a go. (Mostra la camicetta e insieme
i suoi pettorali).
PINA. Tino, ardega ai me de
fiur invece che alè ü tòc piö bèi di sò.
(Mostra la rosa e insieme i suoi pettorali).
TINO. Ma pèr carità vià dèla
me esta chèla ròba le ... cascante!
PINA. Mina, essentit chèl che
al ta dicc? Ala larga alura.
MINA. Te bèla, ada che tla
dicc a te.
PINA. No, a tla dicc a te
perchè la me ròba (indica i pettorali)
alè puntelada be.
MINA. Eè, la sarà pontelada
nè, ma dela sostansa ormai annè piö! Ada Tino che ala ga det adoma di strass
nè?!
PINA. Niente strass, tutta
roba al naturale!
TINO. La sarà anche naturale
nè, ma la ga anche piö de setantagn! E se a va fa negot, a preferese fa a meno.
(Al pubblico) a so gniamò mia mort de
fam.
SCENA VI
Tino, Mina, Pina e Gina
GINA. (Entra da destra. Indossa un completo sexy con una camicetta con una
rosa infilata nell’occhiello. Sempre con tono dolcissimo) ciao micione.
TINO. O santissima! (Al pubblico) ma, a ma’sansògne o a so
dèst?
GINA. (Avvicinandosi) Tino, (muove
la bocca in modo sensuale) cosa a ma dighèt dèla me boca a furma de ròsa?
PINA. Furma de ròsa? Te ata
ghe la boca a furma de rosa? Ala sömèa a furma de sebbra. La me se che alè a
furma de rosa. Arda Tino.
MINA. La sò se alè a furma de
sebbra, invece la tò Pina ala ma sömèa ü furèn.
GINA. A si adoma invidiuse
perchè ol Tino ha colto il fiore più bello di questa terra.
PINA. E indoe ià troat? In dü
cap de örtighe?
MINA. Adì che ol Tino alà
perdit ol co pèr me.
GINA. Al farès pò l’afare! Ma
mochela! Dai, Tino dighel e pò dòpo, an va de là.
PINA. Otre al si gniac chèl
che a sindre a dì, ol Tino al pöl mia vivere senza di me.
TINO. Me al so mia cosa a ghi
adòs töte tre. Sis metide decorde de fam diènta mat?!
GINA. Tino, aiè adoma
invidiuse. (A Tino, prendendolo sotto
braccio) dai che an va de la, che, a ghè che tròp tanta zet.
PINA. (Scansando Gina e prendendolo sotto braccio) ela ala me cà che an
sarà piö comòcc.
MINA. (Scansando Pina e prendendolo sotto braccio) a tandare mia con
chèste dò nè? Tino, sta con me alè come sta in paradis.
TINO. Mochila! Lasim istà
töte trè! (Le tre se lo contendono).
SCENA VII
Tino, Mina, Pina, Gina e
Rina
RINA. (Entra da sinistra).
PINA. Alè ol me ol Tino. (E lo strattona).
MINA. Zo i mà dèl me Tinello.
(E lo strattona).
GINA. E nò, otre a ma portì
mia vià ol me Tinuzzo. (E lo strattona).
RINA. Ma cosa a söcedèl che?
TINO. Dimèl mia a me che a ma
sömè de ès in al’inferno.
RINA. A ma sömèa mia tat ...
inferno, dato che a ta se circundat dè tre fommle. Öna ala ta basta mia?! (Indicando se stessa).
PINA. Alè chèl che a dighe a
me. Ol cör dèl Tino al bat pèr me.
GINA. Te bèla, ada che al
Tino a ga pias la me boccuccia. (Fa la
boccuccia).
MINA. Ol Tino al ma öl me
perchè a ga pias i me öcc, otèr che bale. (Muove
le palpebre).
RINA. Ma cosa a sindre a
cöntasö otre tre? Adì che ol Tino alè innamurat de me nè?
TINO. Èco, pròpe isse. Al so
mia cosa a söcèt a chèle ège dèl cöc che!
PINA. Ègia dèl cöc a me? Te,
ada che o lesi-zo la letera d’amur che a te me scricc nè? “Carissima amore mio,
oggi finalmente ho trovato il coraggio di dirti tutto l’amore che c’ho per te”.
Ta regordèl vergot?
RINA. Come? Te Tino a ta ghe
scricc öna letera d’amur ala Pina?
TINO. Me no! Agglo mia
scricia a le! Al somia me che manera ... (viene
interrotto).
GINA. Ma anche a me al ma
scricc isse e ghera scricc anche chèsto” Quando ti vedo non sto più nella pelle
e il mio cuore batte come quando prendo uno stremesse”.
RINA. Te a ta ghe scricc öna
letera d’amur ala Pina e öna anche ala Gina?
TINO. Me no! Me a tlo scricia
a te Rinuccia! Al somia me che manera ... (viene
interrotto).
MINA. Anche a me che al ma
scricc i stès laura e anche “Prima di incontrare te, la mia vita era a senso
unico, ora è a doppio senso, a volte alternato”.
RINA. Ma come e’pödìt fam ü
laur dèl gèner?! E me che pensae de ès pèr te l’önica. A ta pensae mia isse
fommlaröl.
TINO. Fommaröl me? Ma se al
so gnic come alè facia öna fommla quase? Ma no Rina, arda che a ghè stacc ü
equivoco ... (viene interrotto).
PINA. La letera alo lesida e
de equivoci annè mia. Ma adès che al so che tagle scricia a töte, me a ta öle
piö.
GINA. A gniame. Öle mia’nda
in presù pèr bigiamia.
MINA. Tino, mi hai delusa,
fuori dai maroni.
TINO. (Ironico) a se? Adès a ma ölì piö? Però prima a sirès töte contete e
sirès di galète pèrchè a pensaès che a ghera ergü che al va coria indre! A so
me che a va öle piö! Ma cosa dighe pò? Me, a vo mai völìt! Ma si mai vardade a
spècc? A ghis mai vardat ala òsta carta d’identichità! Rinuccia, ada che la
letera atlo scricia adoma a te. Crèdèm.
RINA. Ala’mpustur! Va fà de
la me cà e casa piö det ol co nè! Traditur de ü traditur!
TINO. Fa mia isse Rinuccia.
RINA. (Con rammarico) e me che pensae che te a ta ma ölièt be.
TINO. Ma alè isse!
RINA. Va vià de che, Giuda de
ün Giuda! (Lo rincorre).
PINA. Spares dala me esta
perchè se de nò, al so mia cosa a ta fo. (Lo
rincorre).
GINA. Imbrugliù de
ün’imbrugliù! (Lo rincorre).
MINA. Fam ciapà chi stremese
che ala me età! (Lo rincorre).
TINO. Ando, ando. Chèsta alè
öna cà de mate! (Escono di scena tutti).
SIPARIO